Wat is kindercoaching?

De oorsprong van het woord ‘coach’

Het woord coach vindt zijn oorsprong in het Hongaarse stadje Kocs. In de vijftiende eeuw werden hier koetsen vervaardigd voor het keizerlijke wagenpark in Komárom, een stad op de grens van Hongarije en Slowakije. Deze vakmensen maakten goed geveerde en stevige rijtuigen, zodat reizigers – vaak hooggeplaatste personen – comfortabel en veilig hun bestemming konden bereiken.

Dit idee ligt aan de basis van het begrip coaching. Een coach helpt iemand vooruit, biedt ondersteuning en begeleiding, maar degene die reist – de coachee – blijft zelf bepalen waar hij of zij naartoe gaat. De coach geeft geen pasklare antwoorden, maar faciliteert de reis en helpt om obstakels onderweg beter te begrijpen en te overwinnen.

In de wereld van kindercoaching wordt deze metafoor nog krachtiger wanneer we kijken naar de verschillende onderdelen van de koets en wat ze symboliseren.

De koetsier, de passagier en de paarden

In zijn Talentenspel gebruikt Willem Glaudemans de metafoor van de koets om de innerlijke delen van een mens te beschrijven. In deze metafoor zien we drie essentiële elementen:

• De koetsier → Dit is degene die de teugels in handen heeft en de reis begeleidt. In de context van een kind staat de koetsier symbool voor het bewuste deel van het kind: de gedachten, de keuzes die het maakt en de manier waarop het zijn talenten stuurt.
• De paarden → De paarden vertegenwoordigen de talenten en krachten van het kind. Ze kunnen een krachtige drijvende kracht zijn, maar zonder begeleiding kunnen ze ook alle kanten op gaan.
• De passagier (de koning of koningin) → Dit is de ziel, de diepste kern van het kind. Uiteindelijk is het de passagier die bepaalt waar de reis naartoe gaat. De koetsier kan sturen en de paarden kunnen de energie leveren, maar de bestemming wordt bepaald door wat het kind in de kern echt wil en nodig heeft.

Deze symboliek is prachtig toepasbaar in de kindercoaching. Elk kind heeft zijn eigen weg te gaan, met zijn unieke talenten en mogelijkheden. De rol van de kindercoach is niet om de bestemming te bepalen, maar om het kind te helpen zijn eigen paarden te sturen en bewustzijn te krijgen over zijn of haar reis.

Het vertrekpunt: Waar staat het kind nu?

Elke reis begint met een vertrekpunt. Om een kind te kunnen begeleiden, is het belangrijk te weten waar het op dit moment in zijn leven staat. Dit vertrekpunt breng je in kaart door middel van een intakegesprek.

Dit gesprek heeft meerdere lagen:

• De ouders kunnen veel vertellen over het kind en de situatie waarin het zich bevindt. Zij bieden een waardevol perspectief over de ontwikkeling en uitdagingen van het kind.
• Het kind zelf is echter de belangrijkste bron van informatie. Wat ervaart het? Wat voelt het? Waar wil het naartoe?

Door deze twee perspectieven samen te brengen, ontstaat een beeld van het vertrekpunt. Maar net als bij een reis kan het kind soms niet precies benoemen waar het staat. De kindercoach helpt dan om helderheid te krijgen.

De bagage: Wat neemt het kind mee?

Iedere reiziger heeft bagage. Dit geldt ook voor een kind dat bij een kindercoach komt. Het heeft ervaringen, overtuigingen, emoties en gewoontes die invloed hebben op de manier waarop het zijn weg aflegt.

Het verschil tussen coaching en therapie wordt hier goed zichtbaar:

• Een therapeut zal die bagage openen, onderzoeken, sorteren en helpen verwerken.
• Een kindercoach erkent dat de bagage er is, maar laat de koffers dicht.

De coach hoeft niet precies te weten wat er in de koffers zit, alleen dat het kind ze meedraagt. De focus ligt op de vraag: hoe kan het kind, mét deze bagage, toch verder reizen?

Wanneer een kind zelf besluit een koffer te openen, kijkt de kindercoach mee, zonder erin te wroeten of te herordenen. Als blijkt dat de inhoud van de koffer te zwaar of te complex is, kan de kindercoach doorverwijzen naar gespecialiseerde hulpverlening.

Veerkracht: De vering van de koets

Wat een koets uniek maakt, is de vering. Dankzij de vering kan de koets obstakels op de weg soepeler nemen. In de kindercoaching draait alles om veerkracht:

• Niet kijken naar wat kapot is, maar naar de mogelijkheden die er zijn.
• Niet focussen op de hobbels in de weg, maar op hoe je ermee om kunt gaan.
• Niet proberen een kind te ‘fixen’, maar het helpen zijn eigen kracht te ontdekken.

Kindercoaching richt zich op het versterken van het vermogen van een kind om om te gaan met uitdagingen, zodat het niet volledig vastloopt als er iets tegenzit.

Obstakels: De uitdagingen op de levensreis

Geen enkele reis is zonder obstakels. Een kindercoach helpt een kind om zijn of haar obstakels te herkennen en te onderzoeken.

• Is het obstakel te groot om alleen te overwinnen?
• Welke hulpbronnen zijn er om mee om te gaan?
• Wat kan het kind zelf doen om verder te komen?

Dit proces helpt een kind om niet alleen bewust te worden van problemen, maar ook van eigen kracht en de steun die beschikbaar is in de omgeving.

Het reisdoel: Waar wil het kind naartoe?

Elke koets heeft een bestemming. In kindercoaching is het belangrijk dat het kind zelf zijn of haar reisdoel bepaalt. Dit is niet het doel van de ouders of van de coach, maar van het kind.

• Wat wil het kind bereiken?
• Wat zou het anders willen in zijn of haar leven?
• Hoe ziet vooruitgang er voor het kind uit?

Het vermogen om eigen doelen te formuleren, hoe klein ook, is essentieel voor groei en motivatie.