Er zijn vele vormen van hulpverlening voor kinderen. En vaak krijgen we de vraag wat het verschil is tussen kindercoaching en bijvoorbeeld therapie.
Om dit uit te leggen gebruik ik graag de metafoor van de koets.
Als je het woord ‘coach’ gaat herleiden, kom je terecht in een klein plaatsje in Hongarije, in Kocs. Daar werden in de vijftiende eeuw koetsen gemaakt voor het keizerlijke wagenpark in Komárom, een grensplaats tussen Hongarije en Slowakije. Deze voertuigen ontleenden hun naam aan het stadje waar ze zo zorgvuldig werden gemaakt. De beste wagenmakers maakten deze goed afgeveerde coaches of koetsen voor de koningen van deze aarde, opdat zij zich comfortabel zouden kunnen verplaatsen.
Wanneer we kijken naar dit beeld, de koets, dan zie je hier een paar mooie metaforen in.
De koetsier, de passagier en de paarden
Willem Glaudemans noemt de koets ook in zijn ‘Talentenspel’. Er is een koetsier, een koning of koningin en er zijn de paarden. Allen staat voor een deel van de mens. De paarden staat symbool voor de talenten. De koetsier geeft de weg aan en stuurt de talenten bij. Maar de passagier, de koning of koningin = de ziel, bepaalt waar de levensreis naar toe gaat.
Deze symboliek is ook heel mooi in te zetten bij kindercoaching. Ieder kind heeft een eigen weg te gaan met de eigen talenten en mogelijkheden en kan deze leren besturen.
Het vertrekpunt
Om te weten wat het vertrekpunt van het kind is voer je een intakegesprek. Je moet namelijk wel weten waar het kind op dat moment in zijn leven staat. Dit vertrekpunt bespreek je natuurlijk met de ouders, die veel over het kind weten, maar ook met het kind zelf. Waar sta jij op dit moment? En hoe ben je hier gekomen?
De bagage
Ieder mens, ieder kind, heeft zo zijn eigen bagage. Bij het vertrekpunt is het dan ook handig om te weten welke bagage het kind meeneemt. En hier komt een mooie scheiding tussen kindercoaching en therapie. Want de kindercoach heeft wel informatie nodig over hoeveel koffers het kind meeneemt, alleen blijven de koffers dicht. De bagage is van het kind, de kindercoach zal hier niet in gaan graven, peuteren, sorteren, opnieuw inpakken, etc. Dat is het werk van de kindertherapeut of de psycholoog. De kindercoach blijft hier van af.
Het kan alleen wel voorkomen dat een kind tijdens de coaching een van de koffers op tafel legt en opent. Dan kijkt een kindercoach belangstellend mee. Het kind kan zelf kijken naar de bagage en ontdekkingen doen. Wanneer blijkt dat de bagage te complex is kan een kindercoach doorverwijzen. Zolang de kindercoach niet in de bagage gaat trekken of herordenen en het kind zelf baas blijft over de koffer blijft de kindercoach ‘bij de eigen leest’.
Veerkracht
De koets was een van de eerste vervoersmiddelen waar gebruik werd gemaakt van vering. De veerkracht zorgde ervoor dat de passagiers obstakels met minder gehobbel en gebobbel konden nemen.
Zo is het ook met kindercoaching. De veerkracht van een kind wordt aangesproken. We kijken niet naar wat kapot is, maar juist naar de mogelijkheden in het kind zelf.
Obstakels
Tijdens de levensreis komt de koets natuurlijk obstakels tegen. In het dagelijks leven noemen wij dit ‘problemen’. De kindercoach onderzoekt samen met het kind het obstakel en kijkt of het kind zelf dit obstakel met zijn koets kan overwinnen of dat er hulpbronnen nodig zijn. Het is belangrijk dat het kind zich bewust wordt van het obstakel en de eigen mogelijkheden, maar ook de inzet van de relaties dit tot steun kunnen dienen om met dit ‘probleem’ te dealen, zodat de levensreis weer verder kan gaan.
Het reisdoel
Kindercoaching gaat over bewustwording en ontdekken van mogelijkheden en talenten. Maar voor het kind is er ook een doel nodig. Waar gaan we naartoe met de koets? In plaats van rondtouren voor de lol gaat het wel over iets wezenlijks en dat kan een kind bepalen door een eigen doel te formuleren. Dit is niet het doel van de ouders of van de kindercoach, maar echt van het kind zelf. En het begeleiden van een kind zodat deze het eigen doel kan omschrijven is een vak apart.
De werkplaats
Soms is er een onderdeel van de koets versleten of beschadigd. Bij de kindercoach kan een kind zelf herstelwerkzaamheden voeren. Met of zonder hulpbronnen. Niet de kindercoach repareert, maar het kind zelf. En ook dat is een verschil met andere vormen van hulpverlening. Wanneer een kind iets niet zelf kan repareren is het tijd om door te verwijzen naar hulpverlening die hier wel in thuis is.
Vaak weten ouders en kind niet dat er iets gerepareerd moet worden. Door het traject bij de kindercoach komt dit wel boven tafel en kunnen ouders, kind en kindercoach kijken wat er nodig is.
De kindercoach zelf
Natuurlijk heeft de kindercoach zelf ook weet van de eigen bagage en het eigen vertrekpunt. En ook de kindercoach heeft soms slijtage of beschadigingen aan de eigen koets. Dat is inherent aan het leven. Dit hoeft niet te betekenen dat de kindercoach niet aan de slag kan. Juist wel. Maar opleiding, intervisie, supervisie of coaching voor de kindercoach zelf is wel noodzakelijk om dit vak uit te kunnen voeren.
De metafoor
Dit bovenstaande is enkel een metafoor. Een metafoor is een beeldspraak gebaseerd op vergelijking, waarbij een woord in een niet-letterlijke betekenis wordt gebruikt.
Het is dan ook bedoeld om het vak iets duidelijker te maken en om het verschil uit te kunnen leggen tussen kindercoaching en andere vormen van hulpverlening.
Ik wens je een magische dag
liefs
Jeannette
Reactie plaatsen
Reacties